Οστεοκαλσίνη: Η ορμόνη που καθορίζει την ανθρώπινη αντίδραση απέναντι στον κίνδυνο - Νέα δεδομένα5/4/2021  Η αντίδραση πάλης η φυγής στην οποία βρίσκεται ο ανθρώπινος οργανισμός σε περιστατικά ξαφνικού κινδύνου, ρυθμίζεται από μια ορμόνη που παράγουν τα οστά και όχι από την παραγόμενη από τα επινεφρίδια αδρεναλίνη, σύμφωνα με νέα ερευνητικά δεδομένα.
Μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια και δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Cell Metabolism», ανέδειξε την ύπαρξη μιας νέας ορμόνης, της οστεοκαλσίνης, η οποία εκλύεται από τα οστά και ρυθμίζει την αντίδραση του οργανισμού σε απειλητικές καταστάσεις. Τα νέα δεδομένα ανατρέπουν την επί δεκαετίες επικρατούσα άποψη σχετικά με το ρόλο της αδρεναλίνης, μια ορμόνης που παράγεται από τα επινεφρίδια, τους αδένες που βρίσκονται ακριβώς πάνω από τα νεφρά. «Η έννοια ότι τα οστά διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στην αντίδραση σε στρεσογόνες καταστάσεις είναι εντελώς καινούργια, ακριβώς όπως και η έννοια ότι η παραγόμενη από τα επινεφρίδια αδρεναλίνη δεν έχει αυτό το ρόλο» τονίζει ο Τζέραρντ Καρσέντι. Από την άλλη ο Ρόμπιν Μακ Άλεν από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης , μη απορρίπτοντας ολοκληρωτικά τον ρόλο των επινεφριδίων υποστηρίζει ότι ενδεχομένως και οι δύο ορμόνες (αδρεναλίνη, οστεοκαλσίνη) να λειτουργούν για την αντιμετώπιση των επικίνδυνων καταστάσεων, έτσι ώστε, σε περίπτωση κατάρρευσης της μίας να χρησιμοποιηθεί εναλλακτικά η άλλη. Οι μελετητές με επικεφαλής τον Καρσέντι διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα της οστεοκαλσίνης στους ανθρώπους αυξήθηκαν όταν έπρεπε να εκφωνήσουν έναν λόγο μπροστά σε κοινό. Το ίδιο συνέβη σε ποντίκια και αρουραίους που εκτίθεντο σε ούρα αλεπούς ή που ήταν περιορισμένοι σε πολύ στενό χώρο. Παράλληλα, διαπιστώθηκε ότι άνθρωποι με ελαττωματικά επινεφρίδια και ποντίκια που δεν είχαν καθόλου επινεφρίδια μπορούσαν να αναπτύξουν την αντίδραση «πάλης ή φυγής» σε στρεσογόνες καταστάσεις, εύρημα που επιβεβαιώνει τις απόψεις του Μακ Άλεν. Επιπλέον πειράματα σε ποντίκια ανέδειξαν ότι η οστεοκαλσίνη καταστέλλει τις λειτουργίες ξεκούρασης και χώνεψης για να μπορέσει να διεξαχθεί η αντίθετη διαδικασία «πάλης ή φυγής» που θέτει τον οργανισμό σε ετοιμότητα αντιμετώπισης μια αγχογόνου συνθήκης. Τα ευρήματα αυτά βρίσκονται σε αντιστοιχία με προηγούμενα δεδομένα, σύμφωνα με τα οποία, η έκλυση οστεοκαλσίνης συμβάλλει στις καύσεις κατά την σωματική άσκηση και η ενέσιμη χορήγηση της σε ποντίκια διατηρεί τη νεανικότητα των μυών. Η σχέση της έκλυσης οστεοκαλσίνης από τα οστά με την αντίδραση σε απειλητικές καταστάσεις εξηγεί ενδεχομένως τους λόγους για τους οποίους οι νεότεροι άνθρωποι που έχουν πιο υγιή και ενεργά οστά είναι πιο αποτελεσματικοί στη διαχείριση επικίνδυνων καταστάσεων. Η οστεοκαλσίνη φαίνεται να εξαρτάται από την αμυγδαλή, που θεωρείται ότι είναι το κέντρο του φόβου στον εγκέφαλο. Όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με κάποια ξαφνική απειλή, οι καρδιακοί παλμοί, ο αναπνευστικός ρυθμός, η αρτηριακή πίεση, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και η θερμοκρασία του σώματος αυξάνονται για να προετοιμάσουν τον οργανισμό να παλέψει ή να αποφύγει τον κίνδυνο. Μέχρι τώρα πιστεύαμε ότι αυτή η αντίδραση ελέγχεται από συγκεκριμένες νευρικές εγκεφαλικές οδούς και από ορμόνες που απελευθερώνονται από τα επινεφρίδια, αντίληψη που πλέον αποτελεί ιατρικό μύθο. Οι μελετητές φιλοδοξούν να επεκτείνουν τις έρευνες τους ώστε να χαρτογραφήσουν ακριβώς τις περιοχές στις οποίες ο εγκέφαλος δίνει εντολές για την έκλυση οστεοκαλσίνης από τα οστά.
0 Comments
Αν θα έπρεπε να δώσω απάντηση στο ερώτημα
«Ποιο είναι το σημαντικότερο χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει το άτομο που ασχολείται με τα σκυλιά (ζώα);» θα απαντούσα με βεβαιότητα «Να είναι παιδί.» Τα παιδιά έχουν μία ιδιαίτερη ικανότητα επικοινωνίας με τα σκυλιά (ζώα). Το γεγονός αυτό προκύπτει από τις ικανότητες με τις οποίες ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο αλλά στη συνέχεια πειθόμαστε ότι δεν υπάρχουν και ξεχνιούνται, όπως ξεχνάς μία ξένη γλώσσα όταν δεν την εξασκείς. Τα παιδιά όταν έρχονται στον κόσμο έχουν ικανότητες οι οποίες θα μπορούσαν να περιγράφουν ως «αδύνατες». Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι μπορούν να διαβάζουν με κλειστά μάτια αρκεί να εξασκήσουν αυτή την ικανότητα και να μην πειστούν ότι δεν μπορούν να το κάνουν, ότι αυτό είναι αδύνατο. Οι δυνατότητες που έχουμε ως είδος είναι απεριόριστες, όμως το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε και μεγαλώνουμε όπως και οι ευκαιρίες που μας δίνονται περιορίζουν ή αναδεικνύουν τι τελικά θα κάνουμε, πώς θα συμπεριφερόμαστε και τι θα προσλαμβάνουν ως πληροφορία από το περιβάλλον μας. Τα παιδιά επικοινωνούν με τα σκυλιά (ζώα) έτσι όπως δεν μπορούμε να το κάνουμε οι ενήλικες, εκτός και αν έχουμε αλλάξει την συνηθισμένη πορεία σύλληψής του περιβάλλοντός μας. Η επικοινωνία αυτή είναι αμφίδρομη. Τα παιδιά στέλνουν και λαμβάνουν πληροφορία από τα ζώα σε πραγματικό χρόνο απλά επειδή είναι συντονισμένα στο ίδιο κανάλι με τα ζώα, δεν έχουν ακόμα αλλοιωθεί, δεν έχουν χάσει τον συντονισμό. Ο κόσμος των ζώων είναι ένας κόσμος γεμάτος συναισθήματα, καθαρότητα και αγάπη. Δεν μπαίνουν στη μέση αμφισβητήσεις και ερμηνείες. Εμείς (οι άνθρωποι) επικοινωνούμε με λέξεις, τα σκυλιά (ζώα) με εικόνες. Οι καλύτεροι εκπρόσωποι για να μας το εξηγήσουν αυτό είναι τα αυτιστικά άτομα στα οποία η σύλληψη της πληροφορίας, ανάλογα με το φάσμα, είναι απίστευτη. Η επικοινωνία με τα ζώα είναι άμεση και ας μην είναι παιδιά. Όταν ένα παιδί μοιράζεται με το σκύλο του τις σκέψεις του, τις ιδέες και τα συναισθήματά του, όταν επιστρέφει με την κουβέντα «ο σκύλος μου μου είπε…» δεν το φαντάζεται, συμβαίνει πραγματικά! Ίσως θα ρωτούσατε: « Αν είναι έτσι, τότε γιατί τόσα σκυλιά έχουν τραυματίσει και σκοτώσει παιδιά;» Διότι απλά δεν είναι όλα τα σκυλιά (ζώα) το ίδιο έμπειρα, μαθαίνουν και αυτά όπως και εμείς και το καθένα έχει την δική του πορεία. Ωστόσο το πλεονέκτημα παραμένει και επιβεβαιώνεται από ανώτερες επικοινωνίες: Τα παιδιά προσλαμβάνουν πολύ πιο ντελικάτες και ουσιαστικές πληροφορίες από το περιβάλλον μέσα στο οποίο βρίσκονται. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι αντιλαμβανόμαστε μόνο το 8% απ’ ότι συμβαίνει γύρω μας. Το υπόλοιπο 92% τι είναι; Που πάει; Αυτή η ιδιαίτερη σχέση-σύνδεση δίνει λύσεις με ευκολία εκεί που οι ενήλικες κολλάνε, βλέπω τα σκυλιά να συνεργάζονται αρμονικά με τα παιδιά όταν εμείς κομπιάζουμε (συγκριτικά) να μεταφέρουν την πληροφορία στην άλλη πλευρά του λουριού. Όλα γίνονται απλούστερα όταν είσαι παιδί ή όταν σκέφτεσαι σαν παιδί. Στο Οnline Κ9 University δίνουμε την ευκαιρία αυτό το συναίσθημα και η ιδιαίτερη ικανότητα να γίνει εφαρμογή. Τα περισσότερα παιδιά είναι άριστα στην εφαρμοσμένη υλοποίηση. Τους αρέσει να φτιάχνουν, να βρίσκουν λύσεις, να δουλεύουν με τα χέρια τους και όταν βλέπουν το αποτέλεσμα μπροστά τους ολοκληρωμένο μπορούν με περηφάνια να πουν « Κοίτα, Εγώ το έκανα», τι πιο όμορφο, πόσο ωφέλιμο και επιβραβευτικό. Παίρνοντας αυτή τη ροπή και συνδυάζοντάς την με τον σκύλο το αποτέλεσμα ζωντανεύει και το «Εγώ» αποσύρεται. «Μαζί το κάναμε». Η αγάπη των παιδιών για τα σκυλιά (ζώα) είναι έμφυτη, η επικοινωνία μαζί τους άμεση, τη συνεργασία και είμαστε εδώ για να τους τη μάθουμε. «Τι θα ήθελες να κάνεις όταν μεγαλώσεις; Να μιλάω στα ζώα» “ Οι αγράμματοι του μέλλοντος θα είναι εκείνοι που αγνοούν πώς να επικοινωνούν με τα ζώα! ” Antoine Raymomd Γράφει ο Antoine Raymond Η χρήση εξοπλισμού και μεθόδων «αποστροφής» είναι περιττή και συχνά καταστρεπτική ως προς την ευζωία των ζώων συμπεριλαμβανομένων και των κατοικίδιων μας. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει ανάγκη για χρήση βίας και εξαναγκασμού κατά την εκπαίδευση ατόμων που δεν έχουν την δυνατότητα της χρήσης του «λόγου» έτσι όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Αυτό υπερκαλύπτει την προσωπική και επαγγελματική μου άποψη, συνεργαζόμενος χρόνια με ζώα συντροφιάς, καθώς βεβαιώνεται και υποστηρίζεται από την σύγχρονη επιστημονική βιβλιογραφία (βιβλιογραφία στο τέλος του κειμένου) την AVMA (Αμερικανική Κτηνιατρική Ιατρική Ένωση - American Veterinary Medical Association) καθώς και την ιατρική και ψυχιατρική κοινότητα. Γνωρίζουμε από πληθώρα αποδείξεων (βιβλιογραφία για ανθρώπους αλλά και ζώα) πως όταν εφαρμόζουμε πρωτόκολλα εκπαίδευσης που είναι απαλλαγμένα από τον φόβο και την βία, τόσο στους ανθρώπους όσο και στα ζώα, παρατηρούμε πως υπάρχει βελτιωμένη ευπείθεια, λιγότερη κατάθλιψη, βελτιωμένη μάθηση και μείωση των μακροχρόνιων συγκρούσεων μεταξύ ανθρώπινων και μη ανθρώπινων οργανισμών. Η κατανόηση της συναισθηματικής κατάστασης ενός άλλου είναι δύσκολη, ωστόσο βλέπουμε ξανά και ξανά αποδείξεις πως η χρήση τεχνικών επιβράβευσης μειώνουν τις στρεσογόνες ορμόνες ενώ αντίθετα η χρήση πόνου, τιμωρίας και απειλής τις ανεβάζουν (Blackwell et al,, 2008, Hiby et al., 2004). Όταν εργάζομαι πάνω στην αποκατάσταση σκυλιών που έχουν υποφέρει από φοβίες, άγχος ή στρες (ΦΑΣ) είτε λόγω της απώλειας της σημαντικής περιόδου κοινωνικοποίησης είτε λόγω ελλιπών μεθόδων εκπαίδευσης, η προσέγγισή μου βασίζεται στη χρήση τεχνικών όπου απουσιάζει ο φόβος, ο πόνος και η τρομοκράτηση. Όταν εργάζομαι πάνω στην αποκατάσταση σκυλιών με περιστατικά στρες και άγχους, από μέτρια έως δύσκολα, η φαρμακολογία είναι πολλές φορές απαραίτητη (σε στενή συνεργασία με τον/την κτηνίατρο) ως ένα βοηθητικό εργαλείο παράλληλα με το πρωτόκολλο τροποποίησης συμπεριφοράς έτσι ώστε να «χαλαρώσουμε» την υποκείμενη αναστάτωση και να βοηθήσουμε τον σκύλο να μάθει πως μπορεί να έχει έλεγχο του περιβάλλοντός του. Γνωρίζουμε πως η εκπαίδευση επιβράβευσης είναι όχι μόνο ευσπλαχνική αλλά και μακράς διάρκειας. Μελέτες έχουν γίνει για να εκτιμηθεί η χρήση, από εκπαιδευμένους επαγγελματίες και κηδεμόνες σκύλων, των κολάρων που προκαλούν πόνο (πνίχτες κάθε μορφής και ονομασίας) συμπεριλαμβανομένων και των ηλεκτρικών κολάρων (electronic ή e collars). Οι μελέτες αυτές σχεδιάστηκαν έτσι ώστε οι επιστήμονες να συλλέξουν δείγματα σάλιου και ούρων από σκυλιά έτσι ώστε να προσδιορισθούν τα συναισθήματα από την εμπειρία αυτή. Συνέλλεξαν δείγματα από δυο ομάδες, αυτή που τα σκυλιά εκπαιδεύτηκαν με την χρήση «κολάρων εκπαίδευσης» και αυτή που δεν χρησιμοποιήθηκαν. Η σύγκριση των δυο δειγμάτων επιτρέπει στους επιστήμονες να ελέγξουν τα φυσιολογικά επίπεδα στρες σε διάφορα χρονικά στάδια της συλλογής των δεδομένων. Σε μια μελέτη όπου ελέγχθηκε το επίπεδο της κορτιζόλης στα σκυλιά με τα ηλεκτρικά κολάρα τα επίπεδα της κορτιζόλης στο σάλιο αυξήθηκαν σημαντικά σε σχέση με εκείνα που εκπαιδεύτηκαν μόνο με την τεχνική της επιβράβευσης (+R) γεγονός που «δηλώνει μια αρνητική συσχέτιση με την προσμονή του ερεθίσματος της συνέπειας» (Companion Animal Welfare Council, 2012) Σε μια άλλη μελέτη που μπορείτε να αναζητήσετε στο www.cawc.org αποδεικνύεται η σημαντική αύξηση στην ένταση της συμπεριφοράς όταν υπάρχει χρήση «εκπαιδευτικών κολάρων» σε σχέση με τη μη χρήση τους και φυσικά υπάρχουν πολλές ακόμα μελέτες που καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα Το ζήτημα με την χρήση πόνου και τιμωρίας ως μεθόδων διδασκαλίας κάποιου ανθρώπου ή ζώου είναι ότι καταφέρνουμε να του ενσταλάξουμε περισσότερη κατάθλιψη και μπέρδεμα. Ψυχολογικά ο μαθητευόμενος δημιουργεί μια αρνητική συσχέτιση με ένα σύμπλεγμα από περιβαντολλογικά ερεθίσματα και ποιο συχνά παρά μη γενικεύει αυτές τις αρνητικές συσχετίσεις ή αναπτύσσει φοβίες. Η φοβία είναι διαφορετική από τον φόβο στο ότι είναι η προοπτική μιας απειλής προς το ερέθισμα (Overall, 2013). Τα ζώα (σκυλιά) εκπαιδευόμενα με την χρήση πόνου ή αποτρεπτικών μεθόδων (πνίχτες, ηλεκτ. κολάρα) ακόμα και όταν πιστεύεται ότι εκπαιδεύονται σωστά χρησιμοποιώντας χαμηλής έντασης τιμωρία από επαγγελματίες, όχι μόνο μαθαίνουν ότι η διαδικασία της εκπαίδευσης είναι μια στρεσογόνα κατάσταση και το να λαμβάνεις «τινάγματα» πονάει, αλλά επίσης μαθαίνουν πως η παρουσία του χειριστή (κηδεμόνα) και οι εντολές από αυτόν (stimulus cluster) προβλέπουν την επερχόμενη τιμωρία ακόμα και έξω από το «κάδρο» της εκπαίδευσης. Αυτό σημαίνει ότι ο εκπαιδευόμενος νοιώθει σταθερά τεθλιμμένος στην προοπτική ότι κάτι επίπονο θα συμβεί ! (Schilder & Van Dee Borg, 2004). Είμαι βέβαιος ότι κανένας δεν πρέπει να βρίσκεται υπό αβεβαιότητα και κατάθλιψη καθώς αυτός δεν είναι τρόπος να ζεις ! Οι πνίχτες και τα ηλεκτρικά κολάρα απαγορεύονται σε Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδά και Αυστραλία. Σε παγκόσμιο επίπεδο είμαστε ελεύθεροι στην απόκτηση ενός κατοικίδιου και φυσικά είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε και την τεχνική προσέγγιση της εκπαίδευσης που πιστεύουμε ότι είναι προς όφελος δικό μας και του σκύλου μας, άσχετα από το τι υποστηρίζει η σύγχρονη επιστήμη και τα δεδομένα. Και ενώ δεν είναι θέση μου να κρίνω κανένα που αποφασίζει να επιλέξει τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι υποχρέωσή μου να κεντρίσω την κοινή συνείδηση. Να βοηθήσω να λάβουμε υπόψη μας την οπτική του ζώου (Umvelt) και να λογαριάσουμε την σύγχρονη βιβλιογραφία έτσι ώστε να κάνουμε μια συνειδητή επιλογή. Αυτή δεν είναι η δυσκολία; Ποιο είναι το συμφέρον του ζώου; Είμαστε σε θέση να το ξεχωρίσουμε από το δικό μας συμφέρον; Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι τα ζώα που μας συντροφεύουν (σκυλιά, γατιά, κουνέλια κλπ) αποτελούν ένα διαφορετικό από εμάς είδος με μοναδικές αισθήσεις που χρησιμεύουν για την εμπειρία τους στο «εδώ και τώρα» δεν ακυρώνει την δυνατότητα και ικανότητά τους να βιώνουν παρόμοια με εμάς συναισθήματα. Γνωρίζουμε από την πρωτοποριακή εργασία χαρτογράφησης του εγκεφάλου σκύλων και άλλων ζώων του Dr.Gregory Berns και των συνεργατών του στο πανεπιστήμιο του Emory με την χρήση fMRI, ότι βιώνουν παρόμοια με εμάς συναισθήματα. Αν και τα μη ανθρώπινα είδη μπορεί να βιώνουν την ζωή πολύ διαφορετικά, δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την δυνατότητά τους να διδαχθούν και να νοιώσουν γνωστικά συναισθήματα όπως αγάπη, χαρά, φόβο, πόνο, ζήλεια, και θυμό. Δεν μπορούμε επίσης να αρνηθούμε την απόδειξη της επιστήμης ότι ή θετική ενίσχυση (+R) και η καλοσύνη βελτιώνουν την ευζωία των ζώων μας Επιλέγω να χρησιμοποιώ διδακτικές προσεγγίσεις ελεύθερες από φόβο, επιβολή και τρομοκράτηση διότι απλά… ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ, συντηρούν την αμοιβαία εμπιστοσύνη και βοηθούν εμένα να νοιώθω καλύτερος άνθρωπος, ίσως αυτόν τον άνθρωπο που περιμένει ο σκύλος μου να είμαι. Παραπομπές
Overall, K. L. (1997). Clinical behavioral medicine for small animals. Mosby-Year Book, Inc.. Chicago Rooney, N., & Cowan, S. (2011). Training methods and owner–dog interactions: Links with dog behaviour and learning ability Applied Animal Behaviour Science, 132 (3-4), 169-177 Blackwell, E., Bolster, C., Richards, G., Loftus, B., & Casey, R. (2012). The use of electronic collars for training domestic dogs: estimated prevalence, reasons and risk factors for use, and owner perceived success as compared to other training methods BMC Veterinary Research, 8 (1) Arhant, C.,Bubna-Littitz, H., Bartels, A., Futschik, A., & Troxler, J. (2010). Behaviour of smaller and larger dogs: Effects of training methods, inconsistency of owner behaviour and level of engagement in activities with the dog Applied Animal Behaviour Science, 123 (3-4), 131-142 Blackwell, E., Twells, C., Seawright, A., & Casey, R. (2008). The relationship between training methods and the occurrence of behavior problems, as reported by owners, in a population of domestic dogs Journal of Veterinary Behavior: Clinical Applications and Research, 3 (5), 207-217 Hiby, E.F., Rooney, N.J., & Bradshaw, J.W.S. (2004). Dog training methods: Their use, effectiveness and interaction with behaviour and welfare Animal Welfare, 13, 63-69 McGowan, R., Rehn, T., Norling, Y., & Keeling, L. (2013). Positive affect and learning: exploring the “Eureka Effect” in dogs Animal Cognition, 17 (3), 577-587 Cooper, J., Cracknell, N., Hardiman, J., Wright, H., & Mills, D. (2014). The Welfare Consequences and Efficacy of Training Pet Dogs with Remote Electronic Training Collars in Comparison to Reward Based Training PLoS ONE, 9 (9) Gaunet, F. (2009). How do guide dogs and pet dogs (Canis familiaris) ask their owners for their toy and for playing? Animal Cognition, 13 (2), 311-323 Herron, M., Shofer, F., & Reisner, I. (2009). Survey of the use and outcome of confrontational and non-confrontational training methods in client-owned dogs showing undesired behaviors Applied Animal Behaviour Science, 117 (1-2), 47-54 Defra AW1402 (2013) Studies to assess the effect of pet training aids, specifically remote static pulse systems, on the welfare of domestic dogs. University of Lincoln / University of Bristol / Food and Environment Research Agency. Final report prepared by Prof. Jonathan Cooper, Dr. Hannah Wright, Prof. Daniel Mills (University of Lincoln); Dr. Rachel Casey, Dr. Emily Blackwell (University of Bristol); Katja van Driel (Food and Environment Research Agency); Dr. Jeff Lines (Silsoe Livestock System). Defra AW1402a (2013) Studies to assess the effect of pet training aids, specifically remote static pulse systems, on the welfare of domestic dogs; field study of dogs in training. Final report prepared by Prof. Jonathan Cooper, Dr. Nina Cracknell, Jessica Hardiman and Prof. Daniel Mills (University of Lincoln). Schilder, M., & van der Borg, J. (2004). Training dogs with help of the shock collar: short and long term behavioural effects Applied Animal Behaviour Science, 85 (3-4), 319-334 Herron, M., Shofer, F., & Reisner, I. (2009). Survey of the use and outcome of confrontational and non-confrontational training methods in client-owned dogs showing undesired behaviors Applied Animal Behaviour Science, 117 (1-2), 47-54 Schalke, E., Stichnoth, J., Ott, S., & Jones-Baade, R. (2007). Clinical signs caused by the use of electric training collars on dogs in everyday life situations Applied Animal Behaviour Science, 105 (4), 369-380 Γράφει ο Antoine Raymond Σοβαρά τώρα, ΔΕΝ είναι κυριαρχία. Δεν υπάρχουν κυρίαρχες φυλές Δεν έχεις κοντά σου έναν κυριαρχικό σκύλο. Η συμπεριφορά του σκύλου σου δεν έχει να κάνει με «κυριαρχία». Αναγνωρίζω πολύ καλά ότι αυτού του είδους οι δηλώσεις πιθανότατα να δημιουργούν μια ανατρεπτική γνωστική παραφωνία με το που τις ακούς ή διαβάζεις. Αυτό συμβαίνει διότι από την στιγμή που θα αντιληφθείς την ύπαρξη του σκύλου, σου έχουν πει ότι τα σκυλιά είναι «αγελαία» ζώα και ένα σωρό συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτή την υπόθεση. Το εγχειρίδιο κτηνιατρικής Merck μας λέει : "The dog’s social structure has been referred to as a pack hierarchy, but this does not accurately or entirely describe the relationship of dogs with other dogs or with people." "The term dominance...is a relative term established by the value of the resource to each individual and the cumulative effects of learning." Πάμε τώρα στα Ελληνικά >>> «Η κοινωνική δομή των σκυλιών μας έχει αποδοθεί ως αγελαία ιεραρχία, όμως αυτό δεν περιγράφει με ακρίβεια ή ολοκληρωμένα την σχέση των σκύλων με άλλα σκυλιά ή ανθρώπους.» «Ο όρος ιεραρχία… είναι ένας σχετικός όρος ο οποίος καθορίζεται από την αξία που έχει κάποιος πόρος για το κάθε άτομο και τις συσωρευτικές δράσεις της μάθησης» Για παράδειγμα, το ζώο Α μπορεί να προκαλέσει το ζώο Β για ζευγάρωμα. Το ζώο Β αποδέχεται την πρόκληση. Καθιστά αυτό το ζώο Α ως κυρίαρχο; Πως αλλάζει το σκηνικό αν το ζώο Β περιμένει μέχρι το ζώο Α να αποσπάσει την προσοχή του και να ζευγαρώσουν κάποια άλλη στιγμή; Υπάρχει κυριαρχία σε αυτό το σκηνικό; Θα έλεγα ότι η διαδικασία της μάθησης είναι περισσότερο σχετική απ’ ότι η ιεραρχία. Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι έχουν την τάση να σκέφτονται τις ιεραρχίες μεταξύ των σκυλιών όπως σκέφτονται τις ιεραρχίες μεταξύ των ανθρώπων: κυβέρνησης, στρατός, θρησκεία, σχολείο, οργανισμοί. Όλοι έχουν γραμμικές ιεραρχικές δομές. Ωστόσο όταν ερχόμαστε στα σκυλιά, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η ιεραρχία στα σκυλιά δεν είναι ούτε γραμμική ούτε στατική. Και αυτό διότι το κίνητρο για την εξασφάλιση και κατοχή ενός συγκεκριμένου πόρου, μαζί με το ιστορικό της μάθησης, ορίζουν την σχέση ανάμεσα σε δύο άτομα για κάθε εμπλοκή. Με άλλα λόγια, αν με σπρώξεις για να φτάσεις την τελευταία σοκολάτα και εγώ απομακρυνθώ… αλλά στην πραγματικότητα δεν μου αρέσουν οι σοκολάτες, ΔΕΝ εγκαθιδρύεις κυριαρχία! Δεν την ήθελα την σοκολάτα, ή (ίσως) έμαθα πως αποκρινόμενος θα έχω πρόσβαση στο κλειδί που είναι κρυμμένα τα γαλακτομπούρεκα (για τα οποία πραγματικά ενδιαφέρομαι) Και σχετικά με την επιθετικότητα; «ένα κυριαρχικό ζώο ΔΕΝ είναι εκείνο που εμπλέκεται στις περισσότερες διαμάχες/καυγάδες». Τα περισσότερα «κυριαρχικά» ζώα σπάνια αναμετρούνται για το δικαίωμα πρόσβασης σε κάποιον πόρο. Αντ΄αυτού, εκείνα που βρίσκονται σε υψηλότερη θέση συνήθως αναγνωρίζονται από τον χαρακτήρα και την συχνότητα των συμπεριφορών σεβασμού που οι άλλοι του επιδεικνύουν μέσα στην κοινωνική ομάδα και από την ικανότητα να αποκρίνονται κατάλληλα σε ποικιλία κοινωνικών και περιβαντολλογικών συνθηκών Οπότε, δεν είναι το «κυριαρχικό» σκυλί που γρυλίζει πάνω από κόκαλο ή τσακώνεται με τα άλλα σκυλιά στο πάρκο. Όταν τα σκυλιά σας τσακώνονται στο σπίτι, το να συνταυτίσεις ως κυρίαρχο (alpha) δεν είναι καθόλου παραγωγικό και ωφέλιμο. Γιατί σε νοιάζει; Διότι αν σου πούνε ότι η συμπεριφορά του σκύλου σου είναι προϊόν «κυριαρχίας», η λύση είναι σχεδόν πάντα κάποιας μορφής «υποβίβαση της θέσης του» Και έτσι συναντάμε οτιδήποτε από το να βάλεις το σκύλο να κάτσει για να του δείξεις οποιασδήποτε μορφής στοργή μέχρι να εφαρμόσεις μεθόδους που μου είναι άβολο να περιγράψω! Και όλα αυτά ονομάζονται «Αρχηγία» Το να προσπαθείς να αλλάξεις του σκύλου την «θέση» σε μια φανταστική ιεραρχία έχει ως συνέπεια μόνο την καθυστέρηση του επαναπροσδιορισμού της συμπεριφοράς του Στις περισσότερες των περιπτώσεων τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα. Εάν θέλουμε να αλλάξουμε την συμπεριφορά θα πρέπει να ερευνήσουμε την υγεία του σκύλου, την διατροφή του, το περιβάλλον του και το μαθησιακό του ιστορικό. Από εκεί και πέρα μπορούμε να αναπτύξουμε ένα πλήρες πλάνο που εστιάζει στις ανάγκες του συγκεκριμένου σκύλου, μειώνει το στρες του, αυξάνει την ανοχή του και ενισχύει τις αποδεκτές αποκρίσεις. Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου πει πως αν ο σκύλος σου πηδάει πάνω σου, τραβάει τον οδηγό (λουρί), ξαπλώνει πάνω σου, κάθεται πάνω στο πόδι σου, κοιμάται πάνω στον καναπέ, γαυγίζει, σε καβαλάει εσένα ή άλλο σκύλο, δεν σε ακούει ή οτιδήποτε άλλο το οποίο μεταφράζεται σε «μη υπακοή» ή «δειλία», είναι «κυριαρχία», αυτό που πραγματικά εννοεί είναι ότι δεν κατανοεί την συμπεριφορά των σκύλων και δεν είναι κάποιος που θέλεις να σε συμβουλέψει. ΗΡΕΜΗΣΕ. ΔΕΝ είναι «κυριαρχία».
Και τώρα που το βγάλαμε αυτό από την εξίσωση, ας εστιάσουμε στην πραγματική αλλαγή της συμπεριφοράς του ! Πολλοί από εμάς έχουμε περισσότερους από έναν σκύλους. Αυτό σημαίνει πως έχουμε έναν αριθμό σκύλων που ζει μόνιμα μαζί με εμάς στο σπίτι. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται πως οι σκύλοι μας αποτελούν μία αγέλη. Συνήθως αυτή η ομάδα αποτελείται από σκύλους που δεν έχουν σχέση μεταξύ τους , παρόλο που υπάρχει περίπτωση να έχουν μεγαλώσει μαζί. Και προφανώς η επιλογή δεν έγινε από τους σκύλους. Παρόλα αυτά, ακόμη κι αν είστε επαγγελματίας εκτροφέας σκύλων ή εάν όλοι οι σκύλοι έχουν κάποια συγγένεια μεταξύ τους, η ομάδα που έχετε εξακολουθεί να μην αποτελεί αγέλη. Αυτό συμβαίνει επειδή οι σκύλοι είναι από φύση ημιανεξάρτητα ζώα που είναι καταπληκτικά στο να αναπτύσσουν φιλίες αλλά δεν διαμορφώνουν αγέλες όπως κάνουν οι λύκοι.
Στην πραγματικότητα , οι περισσότεροι άνθρωποι οι οποίοι έχουν παραπάνω από έναν σκύλους, δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα όταν, για παράδειγμα, τους βγάζουν περίπατο σε κάποιο πάρκο. Οι σκύλοι της ομάδας αυτής είναι απολύτως ικανοί να αλληλοεπιδρούν με άλλους σκύλους και να διασκεδάζουν ο ένας με την παρέα του άλλου. Αυτή είναι η φυσιολογική σχέση ανάμεσα στους σκύλους. Αν οι σκύλοι σας εμφανίσουν προβλήματα με τους σκύλους των επισκεπτών σας ή αν είναι ανταγωνιστικοί προς τους άλλους σκύλους στο πάρκο , αυτό και πάλι δεν αποτελεί σημάδι πως οι σκύλοι σας επιδεικνύουν συμπεριφορά αγέλης. Μπορεί απλά να σημαίνει πως δεν είναι επαρκώς κοινωνικοποιημένοι. Οι σκύλοι δεν γεννιούνται με την ικανότητα διαπροσωπικών σχέσεων. Παρόλο που γενετικά έχουν την προδιάθεση να μάθουν αυτήν την δεξιότητα, θα πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να το κάνουν. (Μην ξεχνάτε πως στην πραγματικότητα, οι σκύλοι μας είναι οι φυλακισμένοι μας). Κάποιοι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πως πρέπει να τους δώσουμε αυτήν την ευκαιρία, κάποιοι άλλοι, ανησυχούν για το τι μπορεί ένας μεγαλόσωμος σκύλος να κάνει στο κουτάβι τους και κάποιοι απλά δεν βρίσκονται κοντά σε κάποιο χώρο στον οποίο οι σκύλοι τους θα έχουν την δυνατότητα να βρεθούν με άλλους σκύλους , όσο ακόμη είναι κουτάβια. Ένας σκύλος που δεν έχει την ευκαιρία να αναπτύξει κοινωνικές σχέσεις κατά την νεαρή του ηλικία ίσως νιώθει άγχος όταν έρχεται σε επαφή με άγνωστους σκύλους. Ίσως είναι αδέξιος στο να κάνει φιλίες . Όταν οι σκύλοι νιώθουν αγχωμένοι ή φοβισμένοι, θα το εξωτερικεύσουν κάποια στιγμή , επιδεικνύοντας εχθρότητα. Ακόμη κι αν τους δώσατε την δυνατότητα της κοινωνικοποίησης , κάποιος από τους σκύλους σας ίσως είχε κάποια τραυματική εμπειρία από κάποιο άγνωστο σκύλο. Αυτή η εμπειρία ίσως του δίδαξε πως η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Μια τρίτη πιθανότητα είναι πως θυμώνετε συχνά με το σκύλο σας , όταν άγνωστοι σκύλοι είναι παρόντες – για παράδειγμα , αν τραβάνε το λουρί τους ή όταν «μαλώνουν». Εάν κάτι τέτοιο ισχύει, οι σκύλοι σας θα θεωρήσουν πως η παρουσία άλλων σκύλων είναι αρνητικό γεγονός (Classical Conditioning). Αυτό που θέλει ο σκύλος σας είναι ο καινούργιος σκύλος να απομακρυνθεί προτού αρχίσετε να αντιδράτε θυμωμένα. Το πρόβλημα σχετικά με την πεποίθηση πως οι σκύλοι είναι ζώα αγέλης είναι πως μας οδηγεί στο να παρερμηνεύσουμε τη σχέση μας με τους σκύλους μας. Μπορεί να μας οδηγήσει στο να συμπεριφερθούμε στο σκύλο μας με τρόπο που αδυνατεί να καταλάβει. Η ιδέα της αγέλης μπορεί να τρομάξει τους ανθρώπους με αποτέλεσμα να μην κοινωνικοποιούν τα κουτάβια τους με τον τρόπο που το έχουν ανάγκη έτσι ώστε να ζήσουν μια ευτυχισμένη ζωή. Αυτή η πεποίθηση μπορεί ακόμη και να μας οδηγήσει στο να προσδώσουμε τις λάθος αιτίες κάποιας συμπεριφοράς με αποτέλεσμα να μην καταφέρνουμε να βρούμε την κατάλληλη θεραπεία για το εκάστοτε πρόβλημα ή ακόμη πιο συγκεκριμένα μας αποτρέπει από το να ανακαλύψουμε το σωστό τρόπο να βοηθήσουμε το σκύλο μας που αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα. Κάποιοι άνθρωποι έχουν φτάσει ακόμη και στο σημείο να θεωρούν πως είναι φυσιολογικό οι σκύλοι να προσπαθούν να σκοτώσουν άλλους σκύλους, ενώ στην πραγματικότητα αυτό αποτελεί παθολογική συμπεριφορά ενός σκύλου Γεγονός Ο σχηματισμός κλειστών ομάδων και η ανικανότητα να αλληλοεπιδρά με άγνωστους σκύλους αποτελεί, για τον οικόσιτο σκύλο, ανώμαλη συμπεριφορά και είναι αποτέλεσμα ανώμαλων καταστάσεων από εμάς τους ανθρώπους που αγχωνόμαστε έναντι κάποιων φυσιολογικών διαδικασιών. Δεν μπορείτε να μιλήσετε γενικά για όλους τους σκύλους με βάση τις ανωμαλίες, ούτε η ανώμαλη συμπεριφορά σημαίνει ότι ο σκύλος σας είναι μέλος αγέλης. Αντ’ αυτού σημαίνει ότι έχουν, για κάποιο λόγο, πρόβλημα με τις κοινωνικές τους δεξιότητες. Γράφει ο Antoine Raymond Συνήθως αντιλαμβανόμαστε προβλήματα σχετικά με την συμπεριφορά του σκύλου μας "κατόπιν εορτής" όταν δηλαδή λάβει χώρα κάποιο δραματικό συμβάν (υγείας ή συμπεριφοράς) ή όταν "έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι" και τα πράγματα είναι ιδιαίτερα δύσκολα ή ακόμα και μη αναστρέψιμα !
Στο Online K9 University αναπτύξαμε το τεστ K9 Preventive Action (K9PA). Το K9PA πρόκειται για ένα τεστ που διεξάγεται ηλεκτρονικά από τον χώρο σας (remote testing) και σας προσφέρει άμεσα μια ακριβή πρόβλεψη της συμπεριφοράς του σκύλου σας προτού τα σημάδια σχηματίσουν ένα επικίνδυνο σύμπλεγμα / συνδυασμό Με το K9PA αυτή μπορείτε να αναγνωρίσετε πολύ πρωτύτερα ένα δυνητικό πρόβλημα και να δράσετε υπεύθυνα πριν φτάσετε στο κόκκινο. Αξιοποιώντας και συνδυάζοντας εμπειρία στον χώρο του προγραμματισμού συστημάτων και την μακροχρόνια πείρα στην καταγραφή μοτίβων στα σκυλιά, το K9PA μπορεί να εντοπίσει, να συνδυάσει και να αναδείξει προβλήματα που πλησιάζουν με την χρήση της Ασαφούς Λογικής (Fuzzy Logic). Τα προβλήματα αυτά είναι μικρά και τυχαία και συνήθως μένουν στα αζήτητα μέχρι να κάνουν την θεαματική τους εμφάνιση μόνα η συνδυαστικά δημιουργώντας πολλές παράπλευρες απώλειες. Παρακάτω μπορείτε να έχετε πρόσβαση στο ηλεκτρονικό test K9PA χωρίς κανένα κόστος, αρκεί να μας στείλετε το email σας και να σας επιστρέψουμε τον κωδικό πρόσβασης στην υπηρεσία. Η συμπεριφορές ενός σκύλου προσδιορίζονται περίπου 50% από τον γενετικό του κώδικα και περίπου 50% από το περιβάλλον μέσα στο οποίο ο σκύλος θα αναπτυχθεί.
Κάθε γεγονός, κάθε στιγμή, κτίζει συνάψεις οι οποίες στην συνέχεια εκφράζονται ως συμπεριφορές μέσα στα πλαίσια που ορίζει το DNA του συγκεκριμένου σκύλου. Είναι βέβαιο ότι οι πρώτες 16 εβδομάδες της ζωής του αποτελούν την περίοδο εκείνη όπου οι εμπειρίες που θα βιώσει θα κληθούν να οδηγήσουν και τις αντιδράσεις του σε μαθησιακό επίπεδο. Είναι η περίοδος της κοινωνικοποίησης με την διαφορά ότι η ενεργή κοινωνικοποίηση δεν σταματά ποτέ ! Παράλληλα με όλα αυτά, οι εμπειρίες της μητέρας του, η δική μας συμπεριφορά, οι πεποιθήσεις μας και φυσικά η διατροφή του έρχονται να προσθέσουν ένα ακόμα κομμάτι στη σύνθετη αυτή εικόνα. Ο σωματότυπος του σκύλου (τα μορφολογικά δηλαδή χαρακτηριστικά, αυτά που βλέπουμε) συνδέεται άμεσα με την τάση συμπεριφοράς του σκύλου. Αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ μπορεί να αλλάξει κάποιος την μορφολογία του σκύλου χωρίς να επηρεάσει την συμπεριφορά του αλλά και το αντίθετο. Άρα, το πώς δείχνει συνεπάγεται και το πώς έχει την δυνατότητα να εκφραστεί. Εδώ λοιπόν μπαίνει το περιβάλλον και η επιρροή του κατά 50% Η Π.Ε. έρχεται για να «καλύψει» τα «κενά» της εκπαίδευσης καθώς επικεντρώνεται στις «τάσεις» που μπορεί να παρουσιάσει ο σκύλος. Με την βοήθεια της Π.Ε. μπορούμε να ασφαλίσουμε τα «κενά» πριν έρθει η καταιγίδα και μας βρει εκτεθειμένους αλλά και να μας βοηθήσει να ελιχθούμε με ασφάλεια στην ανάγκη διαχείρισης ενός περιστατικού. Η Π.Ε. δεν σχετίζεται με την προπαίδευση του σκύλου. Η Π.Ε. είναι πρωτόκολλο το οποίο περιλαμβάνει το profiling, την διάγνωση και την εκπαίδευση του σκύλου και του ανθρώπου. Μπορεί να συνδυαστεί με το πρόγραμμα εκπαίδευσης του σκύλου σας αρκεί η Π.Ε. να ξεκινήσει ΠΡΙΝ την εκπαίδευσή του και όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Δεν ισχύει η λανθασμένη τοποθέτηση ότι πρέπει να περιμένουμε 6 μήνες ! Η διάγνωση γίνεται με αλγοριθμική επεξεργασία από το σύστημα PERDIX των 120 λεπτών video της καθημερινότητας του σκύλου και την ενδελεχή ανάλυση του ιστορικού του σκύλου και του περιβάλλοντός του. Η τελική προσέγγιση περιλαμβάνει το πρόγραμμα της προληπτικής εκπαίδευσης που πρέπει να ακολουθήσουν άνθρωπος και σκύλος. Η Π.Ε διδάσκεται στα προγράμματα του OnlineK9University καθώς αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των κανόνων εμπλοκής με κάθε περιστατικό. Φιλικά Antoine Raymond Είναι γεγονός ότι εδώ και μερικά χρόνια έχει αρχίσει και συνεχίζει να συντελείτε μια αλλαγή σε πλανητικό επίπεδο. Η αλλαγή αυτή έχει σαν στόχο την αναβάθμιση του ανθρώπινου είδους και ως αποτέλεσμα βιώνουμε την αντίσταση σε αυτή με πολλές εκφάνσεις. Δεν είναι εύκολο να αλλάξεις αυτό με το οποίο έχεις γαλουχηθεί για χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι εύκολο να πιστέψεις ότι τα περισσότερα απ’ όσα σε έχουν φορτώσει δεν ανήκουν στην πραγματικότητα
Δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε την αλλαγή αυτή, αλλά αναγκαστικά θα δούμε τι σημαίνει αυτό για τα σκυλιά μας και εμάς. Το ζωικό βασίλειο αποτελεί την μηχανή που οδηγεί αυτή την αλλαγή και τα σκυλιά μας έχουν ως πρόγραμμα την υποστήριξή μας στην μετάβαση αυτή. Τα ζώα αποτελούν το μαξιλάρι απορρόφησης αρνητικής ενέργειας και δεν νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια να νοιώσετε πόση υπάρχει άμεσα και έμμεσα, αρκεί να ανοίξει κάποιος ένα ραδιόφωνο ή μια τηλεόραση (για όσους βλέπουν ακόμα), να επικεντρωθεί σε μια κουβέντα που γίνεται, να δει τα παιχνίδια των παιδιών, την ορολογία και τις εκφράσεις γύρω μας, το μοντέλο που μας «μορφώνει». Εδώ λοιπόν καλείται ο καθένας από εμάς να πάρει θέση και να ταχθεί με τη αλλαγή προς το φωτεινό ή να παραμείνει στην παλαιά και ξεπερασμένη τακτική. Είναι μια απόφαση συνειδητή που πρέπει να κάνει ο καθένας από εμάς γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και να προγραμματίσει τα βήματά του. Η οποιαδήποτε επιλογή είναι σεβαστή όπως σεβαστός είναι και ο καθένας που θα την κάνει η δεν θα την κάνει. Όμως η συμπεριφορά πάντα ορίζεται από τις συνέπειες και έτσι δεν ωφελεί κάποιος να παραπονιέται αν η επιλογή του έχει και τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Αυτό διδάσκω στους μαθητές μου και έτσι είναι. Στον χώρο λοιπόν της εκπαίδευσης των εκπαιδευτών σκύλων (ζώων) ξεκινάει η προσωπική εργασία του καθενός μας και αναδύονται ερωτήματα. Τι πρέπει να γνωρίζουν οι νέοι εκπαιδευτές; Ποιους εκπαιδεύουν τελικά; Τι αλλαγές πρέπει να βοηθήσουμε να συντελεστούν; Πως πρέπει να αναδομήσουμε τις παλιές νοοτροπίες και τα πιστεύω που υπάρχουν; Πως θα μηδενίσουμε την βία όχι μόνο στον τρόπο εκπαίδευσης αλλά και στον τρόπο σκέψης; Γιατί υπάρχει αντίσταση και ποιόν εξυπηρετεί; Πολλές φορές έχω βρεθεί να προσπαθώ να εξηγήσω τι εκπαίδευση κάνω και ο ακροατής μου να μην μπορεί να καταλάβει τι του λέω (!) και αυτό διότι το μοντέλο που έχει στο μυαλό του είναι «αν είσαι πρόβατο θα σε φάνε…γίνε λύκος». Αυτό θέλουμε; Αυτό θα κληρονομήσουμε στην νέα γενιά; Τα σκυλιά είναι πολύ καλοί ακροατές και πολύ καλοί δάσκαλοι! Όταν εξηγήσεις σε ένα ζώο που βρίσκεται κοντά σου ότι θέλεις να συνεργαστείτε, να συνυπάρχετε και να ενώσετε τις δυνάμεις σας για το καλύτερο, ότι είσαι υπεύθυνος/η για την ευζωία του και πρέπει να συμμορφωθεί με κάποιες επιλογές τότε το τοπίο αλλάζει και οι «αρχηγοί» και τα «τσιφλίκια» καταρρίπτονται. Η άμεση απάντηση θα ήταν «τι να του εξηγήσεις, πως θα του το πεις αφού δεν καταλαβαίνει, δεν μιλάει…» Εδώ λοιπόν αρχίζουμε και βλέπουμε από μια χαραμάδα πως είναι η Νέα γενιά των εκπαιδευτών και της εκπαίδευσης σκύλων, πως αξιοποιούν την ουσιαστική επικοινωνία με τα σκυλιά πέρα από την γλώσσα του σώματος και την συμβατική εκπαίδευση. Τα «κάτσε, ξάπλα, μείνε, έλα» και τα συναφή είναι χρήσιμα αλλά δεν είναι η προτεραιότητα. Η ζεύξη πρέπει να γίνει σε άλλο επίπεδο και εκεί είναι που οι κόσμοι συναντιούνται, μιλάνε, ανταλλάσουν κι αγαπιούνται πραγματικά! Δεν έχει καμία αξία να μάθεις στον σκύλο το «μείνε» αν δεν δεθείς μαζί του και δεν δεις τον κόσμο μέσα από τα δικά του μάτια όταν αποφασίσει να σου «προσφέρει» το «μείνε» Κάθε μέρα βλέπουμε γύρω μας αλλαγές να συντελλούνται και το ζήτημα είναι παραμένουμε παρατηρητές ή γινόμαστε καταλύτες; Ο εκπαιδευτής της νέας γενιάς αλλάζει τρόπο σκέψης και τρόπο ανάλυσης, αλλάζει τα εργαλεία που χρησιμοποιεί αλλά και το πρίσμα. Παλαιές πεποιθήσεις δίνουν την θέση τους σε νέες ανακαλύψεις. Ο εκπαιδευτής της νέας γενιάς αμφισβητεί, ερευνά, τεκμηριώνει και προχωρά. Μαθαίνει όλες εκείνες τις τεχνικές που θα τον κάνουν ισάξιο παίχτη με τον σκύλο, που θα τον βοηθήσουν να αλλάξει πεδίο. Διδάσκει τους ανθρώπους αυτά που τους είναι απαραίτητα για να μπορέσουν να συνεργαστούν με τον σκύλο τους στο κάτω από την σκέπη του σεβασμού και της γνώσης. Δρα με σχέδιο – πλάνο και όραμα και οδηγεί τους μαθητές του στα νέα δεδομένα. Η τεχνολογία γίνεται βοηθός του για εστιασμένη, «χειρουργική» παρέμβαση. Αναγνωρίζει ότι ξέρει τόσα λίγα και πρέπει να μάθει περισσότερα. Όταν εκπαιδεύουμε τα ζώα (σκυλιά) αυτό που κάνουμε είναι να βάζουμε υπό τον έλεγχο σινιάλων ένα κλάσμα από αυτά που μαθαίνουν από μόνα τους. Δεν τους μαθαίνουμε κάτι νέο ! Και όμως μας παίρνει τόσο χρόνο, ΓΙΑΤΙ ; Κάθε νέο ταξίδι είναι ιδιαίτερο, ίσως δύσκολο και προκλητικό αλλά σίγουρα ενδιαφέρον. Όταν διδάσκω έχω την ευκαιρία να προσφέρω στους νέους αυτούς εκπαιδευτές ότι καλύτερο έχω, την εμπειρία και τα λάθη που έχω κάνει και να τους δώσω την σκυτάλη να γίνουν καλύτεροι και περισσότερο ωφέλιμοι όχι μόνο για τα σκυλιά και τους κηδεμόνες τους αλλά για τον μητέρα Γαία. Ο Καζαντζάκης μας λέει « Ν' αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω» Έτσι είναι ! Φιλικά Antoine Raymond OnlineK9University.eu |
AuthorAntoine Raymond Archives
May 2021
Categories |
- ΑΡΧΙΚΗ
- ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ - ABOUT US
- ONLINE ΤΑΞΕΙΣ
- ONLINE ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
- ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
- ΣΥΣΤΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ - CBEKA EXAM
- ΑΠΟΡΙΕΣ
- Δοκιμαστικο μαθημα
- ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ
- ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ;
- STUDENT QR CODE
- ΕΡΕΥΝΑ R&D
- ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Αγορα Βιβλιου
- Should I become a Dog Trainer ?
- PURE CANNABIDIOL CBD
- GDPR compliant
- CPD ACCREDITATION
- ENROLLMENT
- VIDEOS
- Psychology - Nutrition - Training
- Why choose you
- Guest Offer
- DISABLED
- VIDEO WALL
- INTERVIEW
- WEBINARS
- TESTIMONIALS
- NO FORCE NO FEAR
- THE TEAM
RSS Feed
